Do të vijë një kohë kur të gjithë ne jemi të vdekur.
Të gjithë ne.
Do të vijë një kohë kur nuk ka mbetur asnjë qenie njerëzore për të kujtuar se dikush ka ekzistuar ndonjëherë ose që speciet tona kanë bërë ndonjëherë ndonjë gjë.
Nuk do të mbetet askush tjetër për të kujtuar Aristotelin ose Kleopatrën, jo vetëm ju.
Çdo gjë që kemi bërë dhe ndërtuar dhe shkruar, menduar dhe zbuluar do të harrohet dhe e gjithë kjo do të ketë qenë për asgjë.
Ndoshta koha po vjen së shpejti dhe ndoshta është miliona vjet larg. Por edhe nëse mbijetojmë kolapsin e diellit tonë, ne nuk do të mbijetojmë përgjithmonë.
Kishte kohë para se organizmat të përjetonin ndërgjegjen, dhe do të ketë kohë pas.
Dhe nëse pashmangshmëria e harresës njerëzore ju shqetëson, unë ju inkurajoj që ta injoroni atë.
Jetoje jetën si të ishte dita e fundit, pasi që TI je më i rëndësishmi në këtë botë, dhe mos e harro këtë asnjëherë.
Perëndia e di këtë, dhe do të ju vlerësojë!
