Të tjera

Jeni gati të jetoni? Së pari shqyrtoni vdekjen

jetoni

Një nga tragjeditë e mëdha të jetës moderne është se ne jetojmë në një kulturë të mohimit të vdekjes. Industria e reklamave na tregon se jemi përgjithmonë të rinj. Si një kulturë perëndimore kemi humbur lidhjen me vdekshmërinë tonë që kishin paraardhësit tanë, kur skeletet e vallëzimit zbukuruan mure mesjetare të kishës dhe njerëzit mbanin karfica ‘memento mori’ (latinisht për ‘mos harroni se duhet të vdisni’) si një kujtesë se vdekja mund t’i merrte ata në çdo moment.

Pra:

1. Jetoni sikur jeta të ishte plot me vdekje të vogla;

 

Mendimi budist përmban një nga më të nxituarit e vdekjes së të gjithëve: ideja se e gjithë jeta është e përkohshme dhe se vetë jeta jonë përbëhet nga një numër i pafundmë i “vdekjeve të vogla”, momente që kalojnë në asgjë, kështu që ne duhet të përpiqemi të jemi të pranishëm ndaj tyre.

Një lule lulëzon vetëm një herë. Fëmijët tanë rriten vetëm një herë dhe nëse nuk i kushtojmë vëmendje atëherë mund të humbasim vitet e tyre të çmuara të hershme. Vitet tona në 20 vjeç vdesin kur kemi arritur 30, kështu që ne duhet t’i jetojmë me një pasion të vërtetë, jo me frikë. Duhet të kujtojmë se ne po humbim vazhdimisht këto vdekje që nga momenti kur lindim.

 

  1. Jetoni çdo ditë sikur të ishte e fundit juaj;

 

Dy mijë vjet më parë, filozofi romak dhe stoik Marcus Aurelius tha: “Përsosja e karakterit është kjo: të jetosh çdo ditë sikur të ishte e fundit, pa furi, pa apati, pa pretendime”.

  1. Jetoni sikur ju do të dëshironi që jeta juaj të përsëritet përgjithmonë;

 

Filozofi Friedrich Nietzsche konceptualizoi një nga mashtruesit më radikal të vdekjes, të njohur si përsëritja e përjetshme. Ai na kërkon që të imagjinojmë se ne duhet të jetojmë jetën tonë pa pushim përgjithmonë – të përsërisim çdo gëzim dhe çdo pikëllim dhe çdo ngjarje të madhe dhe të vogël.

4. Jetoni sikur keni edhe gjashtë muaj jetë;

 

Çfarë do të bënit nëse do të dinit se keni pasur vetëm disa muaj apo një vit për të jetuar? Për shumë njerëz të diagnostikuar me një sëmundje terminale, kjo është një pyetje e vërtetë, por është gjithashtu ajo që meriton të mendohet çdo moment të jetës.